Mija stary roczek
nowy - 2023
do drzwi już puka
niechaj do każdego
z nas zastuka
powitajmy go z wiarą
niechaj będzie radosny
niechaj nie ima się go
żadna niedobra przywara
niechaj nie opuszcza nas
w lepsze jutro WIARA
niechaj będzie z nami NADZIEJA
co drzwi do radości otwiera
życzmy sobie wzajem zdrowia
życzmy spokoju i DOBRA obfitości
https://pixabay.com/pl/photos/zima-bo%c5%bce-narodzenie-nowy-rok-3193804/
Dzień dobry, choć to grudniowe dni- ja chcę WAM przypomnieć wierszyk o żabce, która mieszkała w łopianowej chatce. Poczytajcie, proszę;
Nad małym |
| https://pixabay.com/pl/photos/%C5%82opian-listowie-zielony-natura-las-2632686/ |
 |
| https://pixabay.com/pl/photos/%C5%82opian-kwiat-owoc%C3%B3w-bush-ro%C5%9Blin-1738743/ |
Ciocia Klara
miała dwie córeczki
one jej dawały radości
co nie miara
te córeczki, to takie Calineczki
rozkwitały jak piękne kwiaty
były takie radosne
każdej pory roku
nie tylko na wiosnę
miały różnorakie zabaweczki
kolorowe piłeczki
w ich pokoiku
siedziały rzędem ustawione laleczki
dziewczynki bawiły się całymi dniami
ciocia Klara czytała im bajeczki wieczorami
pośród zabaw i radości mijał czas
urosły małe córeczki Calineczki
schowały się w pudłach ich kolorowe laleczki
https://pixabay.com/pl/photos/nied%c5%bawied%c5%ba-lalki-teatr-lalek-551315/
choinka, kolędy, kantyczki, pierniczki...
 |
| http://magia-swiat.web21.pl/category/obrazki-swiateczne |
 |
| http://magia-swiat.web21.pl/category/obrazki-swiateczne |
 |
| https://pixabay.com/pl/bo%C5%BCe-narodzenie-szopka-png-1875885/ |
 |
| Alicja Rupińska |
jak jeż Tuptuś i żółw Guzdralski Niepospieszny planowali wspólną podróż.
Razu pewnego, dnia jesiennego
jeż o imieniu Tuptuś zamarzył o podróży
wszak wojaż przygodę wróży
wyruszę w nią, ale jak? ale z kim?
może pójdę sam, a może? - zadumał się jeż...
może znajdzie się do podróży jakiś zwierz?
no i gdzie mógłbym się udać? no i oczywiście jak? pieszo?
pociągiem? a może samolotem? tak najchętniej szybkim lotem
Hm, przejdę parkową alejką i znajdę kompana do podróży
z pewnością przeżyję przygodę wielką
pochodził sobie jeżyk, zatrzymał się na chwilę w trawie,
ups rozbolał go u nogi mały paluszek,
zmęczony zwinął się w kłębuszek
już mam dość szukania, odpocznę sobie
patrzy...cóż to? coś się w jego stronę turla
ojej, co to? jakaś dziwna skorupa?
to żółw, och niezbyt to dobrze wróży mojej podróży
przecież to guzdrała, taka tam fajtłapa
no, ale cóż? skoro się napatoczył?
jak już jest, to może się przygoda toczyć
hej Guzdralski Nie- pospieszalski! ruszysz ze mną w podróż?
ja? spytał żółw z niedowierzaniem- chciałbym, ale czy dam radę?
ja jestem wolny, chadzam samotnie i nikomu nie wadzę
a gdzie ruszamy? dokąd zmierzamy? pójdziemy czy pojedziemy?
z miasta do miasta; ot tak na przykład z Lubonia do Lubostronia
ot tak sobie z miasta k? Poznania do gminy Łabiszyn
każde miejsca z pewnością warte są poznania
żółwiowi nie bardzo ten pomysł się spodobał
nic nie powiedział, nic nie oponował
jeż, jak to jeż - pomysłowy zwierz, a żółw,
jak to żółw - schował się w pancerz
jeż już podróży plan snuje; trzeba pomyśleć o prowiancie, ubraniu,
o biletach i zakwaterowaniu i czasie, kiedy mam zrealizować plan
może tak 23 maja na Święto Żółwia? może w Dzień Dziecka?
trzeba też sprawdzić pogodę, wszak żółwie ciepło lubią
dla mnie najlepiej byłoby podróżować w nocy
wszak mam wtedy więcej do biegania mocy
skoro mam już podróży kilka opcji kilka
to już do realizacji wspólnej wycieczki tylko chwilka
budzi więc żółwia - towarzysza przygody; hej ty!
wychodź ze swego pancerza! plan do realizacji zmierza
żółw otworzył swoje trzy powieki prezentując swój grzbiet
karapaksem zwany w całej krasie i rzekł do jeża:
ja nie lubię być w długiej trasie mój drogi jeżu jestem samotnikiem
mnie wystarczy dobra kryjówka, jedzenie, zimą bezpieczny sen
dalekie podróże odrzucam od siebie daleko hen, hen, hen
tak więc jeż Tuptuś do swojego jeżowego domu samotnie potuptał
zadając sobie pytanie; dlaczego żółw go nie zrozumiał?
Oj ,oj, joj... ja mam z tą stonogą
żaliła się mrówka...
Stonoga ma ciągle nowe buty, | ||||
| https://pixabay.com/pl/photos/piwonia-p%C4%85czek-mr%C3%B3wki-deszcz-1414875/ |
 |
| https://pixabay.com/pl/lis-zwierze-drapie%C5%BCnik-s%C5%82owacja-1419370/ |
 |
| https://pixabay.com/pl/sroka-australijski-sroka-1316023/ |
 |
| https://pixabay.com/pl/choinka-boże-narodzenie-made-1904916/ |
 |
| https://pixabay.com/pl/boże-narodzenie-ball-szkła-nadejście-2979112/ |
 |
| https://pixabay.com/pl/boże-narodzenie-choinka-kulki-1808556 |
Pies Wesołek i kot Maruder, czyli o tym, że zwierzęta, a i ludzie mają różne charaktery
Na wiejskim podwórku żył sobie pies
nie był na łańcuchu, ani też nie mieszkał w budzie
biegał sobie wokół domu
biegał sobie i na łące
wokół wiejskiego siedliska
bawił się, nie wadził nikomu
w tym samym gospodarstwie
obejściem wiejskim zwanym
mieszkał też kot
psa zwano Wesołkiem,
bo ciągle był taki wesoły
radośnie machał ogonem
witając przyjaźnie gości
kota nazwano Maruderem
ten z kolei był powolny i ospały
przeważnie wygrzewał się na słońcu,
a kiedy wiał wiatr, bądź padał deszcz
zapadał się w ciepły kąt i spał też
Wesołek i Maruder - taki to podwórkowy
D U E T, taka z nich podwórkowa E K I P A
taka dziwna jednym słowem mówiąc: KOMPILACJA
czasem razem się bawią, czasem razem się kłócą
pewne jest, że z pewnością się nie nudzą
czasem bywa tak, ze w symbiozie spędzają czas
czasem też nie najlepiej jest im ze sobą wraz
tak więc w te gorsze dni "urlop" od siebie biorą,
a kiedy po przerwie znowu się spotykają
zgodnym chórem znowu " ćwierkają".
o dwóch pieskach, czyli o tym co wypada, a co nie uchodzi
Na podwórku były pieski dwa
pieski dwa
jeden mały, drugi duży
ten mały był taki zabawny,
a ten duży miał w sobie coś z lwa
pieski dwa
pieski dwa
ten pierwszy tak zabawnie biegał,
a ten drugi ? czego chciał ?
sam jeszcze nie wiedział,
a to raz pochodził, to znów posiedział
pieski dwa
pieski dwa
patrzył na to pies sąsiada i myśli:
mały biega, duży patrzy i zamiast
figlować to sobie przysiada...
hm..może staremu psu tak hasać nie wypada
pieski dwa
pieski dwa
chwilę potem sam sobie odpowiada:
ach co tam psie konwenanse
na nic etykieta, na nic nasza psia kindersztuba
figle młodego psiaka to normalność, to młodość taka
pieski dwa
pieski dwa
starszemu psu, temu, co miał w sobie coś z lwa
przystoi pewna powaga - bo jak powszechnie wieść głosi
młodość ma swoje prawa,
jednym z nich jest - z a b a w a
dojrzałemu zaś psu -
przystoi-r oz w a g a
pieski dwa
pieski dwa
Żółw i motyl- jeden szybki, drugi wolny...
Wygrzewał
się żółw
w promieniach słońca
Ach, jak ja lubię
te
dotyki gorąca
Mógłbym tak bez końca...
W górze przeleciał
motyl
Ależ on piękny, kolorowy
A jak się porusza...
taki
zwinny, taki żywiołowy
Ja - zaledwie się ruszam,
a on? już
tu, już tam
dla niego taki lot to
tylko chwilka...
-
pomyślał żółw...
Och żółwiu...
po co ci to uczucie
zazdrości?
Ty żyjesz przez lata, a on
chwilę tu na ziemi
gości
Życie motylka to piękna,
ale - zaledwie - chwilka...
LIS i ZAJĄC
a teraz opowiem ci o lisie i zającu. Lis chytry i sprytny, a zając płochliwy, a i nie do końca lękliwy i uciekać potrafi.
Nocą leśną dróżką
biegł
lis
noc była ciemna,
a jasna lisia sierść
pewnie był
głodny
pewnie chciał jeść
więc ruszył na łowy
zagłębiając
się
w czeluściach
leśnej dąbrowy
Oj ty cwany lisie
w
i t a l i s i e
wiem, że na mnie polujesz
wiem, że marzy ci
się
ze mnie potrawka
polować na zające
to twoja
sprawka
Oj ty lisie
ja chcę jeszcze pożyć
nie chcę
popaść
w lisie okowy
więc idź w swoją stronę
nie
zaprzątaj sobie
mną głowy!
Droga dziewczynko! Tak to wygląda, świat jest piękny, a człowiek wiele może dobrego, ale też i złego. Wiele może zbudować i wiele zrujnować. Ty musisz zawsze iść do przodu; patrzeć, uczyć się , analizować i podejmować odpowiednie decyzje, będziesz musiała dokonywać właściwych wyborów, a to nie lada sztuka. To trudny egzamin życiowy. Dziewczynko o chabrowych oczach idź do przodu, nie wątp nigdy w siebie, w swoją wartość; z miłością nigdy się nie rozstawaj, z wiarą zawsze się brataj, a nadziei nigdy nie gaś!
Teraz opowiem ci o wróbelku, który był taki mały, a co najważniejsze nie wątpił w siebie!
Siedział wróbelek w kałuży
taki mały ptaszek
wcale nieduży
piórka miał takie szare
wydawałoby się, że trzepał nimi
niby tak ot sobie niedbale,
a tak naprawdę, to zażywał kąpieli
deszczyk padał,a wróbelek się weselił
deszczyk padał, to siąpił, a wróbelek?
w swój ptasi urok, ani na chwilę nie wątpił
Tak ty też mała romantyczko ani na chwilę nie wątp w siebie!
Autorka – Alicja Rupińska
.gif)
Pamiętaj, że na swojej drodze życiowej spotkasz różnych ludzi. Jedni z nich będą dla ciebie prezentem, wspaniałym darem od niebios. Będzie to dla ciebie radosny uśmiech od życia. Niestety będą też ci, którzy okażą się dla ciebie bolesną lekcją. Przystań, pomyśl, przeanalizuj i wyciągnij odpowiednie wnioski. Wybacz sobie i im, żyj mądrze , już nauczona, doświadczona, idź do przodu.
Rak w tataraku
Dziś opowiem ci o raku, który mieszka w oto tu w przybrzeżnym tataraku, zwanym ajerem lub kalmusem. Ponoć przywędrował do nas w towarzystwie Tatarów, dla których
stanowił wręcz panaceum, czyli lekarstwo. Posłuchaj;
Nad brzegiem jeziora rósł ta-ta-rak ( acorus calamus)
w szuwarach pławił się niejeden rak
podpłynęła do nich ryba
z zaciekawieniem w kalmus zaglądała
rakom się dziwnie przyglądała
w końcu powiedziała: po co ty raku
siedzisz w tym ta-ta-raku?
przecież możesz wypłynąć na szersze wody
czemu tego nie zrobisz?
spojrzał na nią rak
hm... czego ona ode mnie chce?
ja jestem r a k, mam szerokie szczypce
nazywają mnie k r a w c e mnie jestem rybą - pływającym "latawcem"
ja robię krok do przodu i do tyłu dwa
niechaj ryba jak szalona pływa
ja - r a k w swoim szumiącym ta-ta-raku trwam!
Innym razem o raku Jezioro mówiło tak:
W tataraku siedział rak
ach, ja biedny nieborak
raz deszcz, raz słońce świeci
polują na mnie dorośli
podziwiają mnie dzieci
wiatr szarpie tatarakiem,
a ja cały czas w zielonym kalmusie
pławię się rakiem – nieborakiem!
Ach ty raku! Nieboraku!
Przykrzy ci się w tym szumiącym tataraku?
To może zamieszkasz w zielonym krzaku?
Hm,,, pomyślał rak i ruszył krok do przodu,
to znów zrobił do tyłu kroki dwa
ja – rak mam mieszkać gdzie indziej, aniżeli w wodzie?
O nie, nie… mnie jest dobrze tu – w jeziorze, w tym tataraku
więc robię do przodu krok i w kalmus znowu HOP!
Wielu pyta;
czy rak to zwierz?
Nie, to przecież ssak
co chodzi wspak
czy rak to ryba?
nie, choć rak pływa
lubi siedzieć w sitowiu
jednak bez wody się nie obywa
co ciekawe, to to, że „tyłem”
chodzi, a do przodu robi krok wtedy, kiedy pożywienie zdobywa!
Zasłuchała się mała romantyczka w opowieści Jeziora. - Dziewczynko o chabrowych
oczach, rak, zwierzęta czy ptaki, a też otaczająca nas natura przypominają nam w swoim zachowaniu nas – ludzi. W końcu żyjemy w naturze, z naturą, wśród ludzi i z ludźmi.
Chodzi tylko o to, by w tym wszystkim się odnaleźć, zrozumieć i wypracować sobie to panaceum, sposób na SYMBIOZĘ. Chodzi o to, by sprawić, żeby wokół była harmonia, a nie dysharmonia. Sprawić, by móc usłyszeć piękne trele ptaków, szum drzew, traw, wody, by móc wyzwolić się z kakofonii głosów i zdarzeń.
 |
| https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5mf6DlUlTvi8rrxfBP5mAAvcbjGkW5XZu-fwYAX_0JdH2K9GKHd7qDpCN34tLTF-wln4vy9hI8UrEO2q3SvBr-RdBUtsOHYpdLdLv_pByODUHLFR9Arllu8DpKrs1GGWyDOrfOG48dgU/s1600/mikolaj.gif |