nowe poznawać, obserwować
Często chodziła do małego
zielonego g a j u
Tam nad brzegiem
cicho szemrzącego
s t r u m y k a
cichutko sobie siadała
Słuchała jak w tym
p o t o k u
cichutko, wolniutko
źródlana woda płynie
muskając zaledwie w
ź r ó d e ł k u kamienie
Zadumała się Ania...
- Oj, ty moj mały strumyku
Czasem wyobrażam sobie, że...
jesteś takim wielkim... jak
B a ł t y k
Wyobrażam sobie, że jak przyjdzie ulewa,
to już nie będziesz takim spokojnym,
wolno płynącym ź r ó d e ł k i e m
tu w tym cichym, małym g a j u
https://pixabay.com/pl/strumyk-las-drzewa-rzeczka-1259179/ |
Znów usiądę nad brzegiem starym zwyczajem
A ty będziesz głośno
bębnił, huczał...
Nazwę cię tak, jak p o e t a
pięknym r u c z a j e m