...wesołe oczka, piękny czarny nosek...

https://pixabay.com/pl/koala-ładny-drzewo-1557457/

Mają grube, miękkie futerko
Wesołe oczka, piękny czarny nosek
Jedzą eukaliptusowe liście
Drzemią na gałęziach drzewa
Płynów nie piją wcale
To są nasze misie -
                                KOALE-


Koala jest zwierzęciem wyspecjalizowanym, przystosowanym do życia na drzewach i odżywiania się liśćmi. Koala oszczędza energię, więc może odżywiać się ubogim pokarmem. Misie te mają bardzo słaby wzrok, doskonały węch i dobrze rozwinięty słuch. Koala występuje w Australii, Nowej Południowej Walii i w stanie Wiktoria.

Dzisiaj słonecznym popołudniem...

Dzisiaj słonecznym
popołudniem
ja i mój pies
poszliśmy do lasu
do naszej zaczarowanej
K  R  A  I  N  Y
Las wyglądał
jak dobry
C  Z  A  R  O  D  Z  I  E  J
zielenią i chłodem
c  z  ę  s  t  o  w   a  ł
Ja patrzyłam,
a mój pies
biegał,wąchał
między drzewami
buszował...
Tak za każdym razem
on biega, a ja 
oko cieszę leśnym
p  e  j  z  a  ż  e  m
Wtem jakiś świst,
jakiś gwizd
chrapotów kilka
O, czy to lisa,
czy wilka niesie?
Nie, to tylko
stary 
DZIK
wyczłapał się zza drzewa
patrzy na nas i...
czarnym łbem 
jakiś dziwny robi 
t  i  k
W pośpiechu
wzięłam psa
i mówiąc do dzika:
t y m c z a s e m
poszłam 
dalej oddychać
l  a  s   e  m

https://pixabay.com/pl/dzik-rodzina-bache-charakter-2504313/

... gęźbiarz biały.....

Witajcie serdecznie w zimowym krajobrazie...
Ułożyłam dla WAS takie sobie wersy....

Br br br , 
wr wr wr..
zimno, mróz
szczypie w uszy
szczypie w nos,
a dla mnie fajnie
powiedział ktoś.
To mały Jasio
on zawsze się cieszy,
kiedy dzieje się coś....
wokół biało,
pod butami 
skrzypi śnieg...
na drzewach szron,
no i zwisające 
sople lodowe
Na dodatek
jeszcze pada wciąż
tańczą płatki śniegu,
każda w swoim biegu
Gęźbiarz biały
piękny i zuchwały
układa  z nich
zimową osnowę
Tańczcie płatki
niechaj drzewa
będą białe,
śniegowe....
Na taki zimowy
pejzaż
dzieci są gotowe....

https://pixabay.com/pl/zimowy-zima-krajobraz-śnieg-3758523/

https://pixabay.com/pl/zimowy-backcountry-skiiing-2068298/

.o czym szumią drzewa?

Powiedz mi mamo,

o czym szumią drzewa?

Co śpiewa w górze ptak?

O czym szemrze strumyk?

Czy rak chodzi normalnie

czy wspak?

Co mówią gwiazdy?

O czym opowiada księżyc?

Wędrujący po niebie?

https://pixabay.com/pl/drogi-las-drzewa-drzewo-podr%C3%B3%C5%BC-21205/

Powiedz mi Mamo,                               

czy w morzu woda jest słona?

A w górach wysoko?

Czy codziennie wschodzi słońce?

Powiedz mi Mamo,

trawa zielona?

A niebo?                               

Czy niebieski

to kolor nieba?

Mamo,

o czym jeszcze wiedzieć?

W życiu trzeba?

???????????????

Posłuchaj dziecko:

...czy w morzu woda jest słona?..zdjęcie- AR

drzewa szumią o miłości

Ptak o szczęściu śpiewa

Strumyk szemrze o smutku

A rak?

Rak robi krok do przodu

to znów do tyłu dwa                 

Gwiazdy mówią o życiu

A księżyc?

Księżyc – romantyk zuchwały

opowiada o świecie            

..a jakie jest morze?...- zdjęcie AR

jaki to on jest wspaniały

Woda w morzu

jest rzeczywiście słona

trawa zielona

nasza ziemia ojczysta

czarną jest

i tak bardzo, bardzo

przez nas kochaną

niebieskie niebo

czasem staje się granatowym

nasze sny marzenia

niech będą zawsze kolorowe

Zła ZIMA

                         Zła zima

Witajcie serdecznie. Jako, że ZIMA to będzie wierszyk o ZIMIE. Napisała ten wiersz 
             Maria Konopnicka.

http://www.tapeta-malarstwo-balwan-dzieci-zima.na-pulpit.com
/zdjecia/malarstwo-balwan-dzieci-zima.jpeg

                            

                          Zła zima

Hu! hu! ha! Nasza zima zła!

https://i.ytimg.com/vi/V9gdbAgR810/hqdefault.jpg

Szczypie w nosy, szczypie w uszy
Mroźnym śniegiem w oczy prószy,
Wichrem w polu gna!
Nasza zima zła!
Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!
Płachta na niej długa, biała,
W ręku gałąź oszroniała,
A na plecach drwa...
Nasza zima zła!

Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!
A my jej się nie boimy,
Dalej śnieżkiem w plecy zimy,
Niech pamiątkę ma!
Nasza zima zła!

               Maria Konopnicka              

Raz jestem zielony to znów czarny...

 Żyję na Madagaskarze
      Kowbojem zachodu
      mnie nazywacie

Raz jestem zielony 
To znów czarny                                  
 ze złości
Po prostu zmieniam kolor z emocji
Uważnym okiem ofiarę namierzam
I wciąż poluję
   
Jak nazywamy tego zwierza?  

 https://pixabay.com/pl/kameleon-p%C3%A1rduckam%C3%A9leon-384957/

CZAS płynie ...

W powietrzu czy w wodzie
Na morzu czy na lądzie
O zmierzchu dnia
Czy gwiazd horyzoncie
Ciągle płynę
Nieustannie jestem w przygodzie
Nigdy w miejscu nie stoję 
Nikogo i niczego się nie boję
Dla mnie żaden moment nie jest nudny
Zatrzymać mnie  - pomysł złudny

???????????????????????????????????
Jestem CZAS, co płynie wartko...

https://pixabay.com/pl/zegar-zegarek-kieszonkowy-przepływu-3179167/

.....pozostaje nam marzyć i śnić... , czyli o dwóch pieskach....

Były sobie pieski dwa
Jeden miał w sobie
Coś z kota, drugi z lwa
W jednej dobie
Potrafiły się kłócić
i godzić
Grzecznie siedzieć
to znów psocić
Tak ta "sielanka"
trwała i trwa
Najpierw jedno
z drugim się przyjaźni
Później zaczyna 
"lew kota" 
zwodzić, drażnić
No cóż?

http://animowane-gify.pl/gify_PSY_4_1

nie tylko w przyjaźni
udaje się żyć
Czasem pęka
p o r o z u m i e n i a
n  i  ć
Są chwile spokoju
później  w  a  ś  n  i
i w życiu i w baśni      

Morał taki:
   Na jawie przyszło pieskom
   i nam - ludziom - żyć
  A kiedy jest smutno i źle
  Radość ucieka, znika w tle
Pozostaje wtedy nam marzyć i śnić
Czasem jawą staje się sen
Wtedy wszystkie troski
Złe chwile odchodzą 

                  HEN, HEN, HEN

Książka - Twoim Przyjacielem

Pamiętajcie - książka
Twoim przyjacielem


Książki pisane poezją i prozą
każdemu dziecku
coś w darze przynoszą
Słoneczko, kwiaty
uśmiech mamy i taty
radość wokoło
nawet wtedy
kiedy pada deszcz

Książki pisane poezją czy prozą każdemu
 dziecku coś w darze przyniosą
Książki fot. AR

Książki dają ci
skarby tego świata
czy to lato
czy to
j e s i e ń
z i m a,
czy też
w i o s n a
chwila z książką
jest niecodzienna
uczy, bawi
czasem wzrusza
jest odskocznią
jest radością

Na Bulwarze Nadmorskim w Gdyni....

Na Bulwarze Nadmorskim
w    G D Y N I
widziałam bałwanka
Nie uwierzycie,
on był bez   u  b r a n  ka
Serio mówię, 
bez żadnego  w d z i a n k a
Ani spodni, a ni garniturka,
ani piżam do  s p a n k a
Taki śnieżny, cały biały...
Wszyscy spacerowali,
a on ? stał taki zabawny
nawet radosny, ale
taki troszkę nieśmiały..
Oczka miał czarne
takie węgielki dwa
z marchwi nos
Wydawało mi się przez moment,
że nawet coś do mnie powiedział.....
ale nie.....
Ach...miał jeszcze guziki
czarne też..
wzdłuż białego swojego śnieżnego
                         kubraczka
Och, jak on fajnie wyglądał....
Każdy przechodzeń spojrzał się 
na tego białego
                         cudaczka....

Mój pies....

 Witam WAS bardzo serdecznie! Dzisiaj kilka zdjęć mojego pieska, który bardzo lubi spacerować i pływać - nawet w morzu....a to odważny, no może nawet czasami zbyt odważnie to robi.. ale też lubi wygrzewać się w trawie czy też spać na fotelu czy kanapie....

\

Pędził KOCZ....

Dawno, dawno temu
niejeden dystyngowany Pan
o nienagannej a p a r y c j i
do podroży  - k o c z a - 
miał do dyspozycji
W pojeździe konnym
czterokołowym
czas mu się nie dłużył
zabierał w podroż
nawet kałamarz do pisania
i imbryk do herbaty zaparzania
Podróż trwała
czasem - nawet miesiące
Tak więc pędził
K O C Z przez las
przez okolice
W powozie
dżentelmeni
elegancko ubrani
w długich płaszczach
s u r d u t a c h
w czarnych 
c y l i n d r a ch

 http://www.muzeumgalowice.pl/sites/default/files/imagecache/product-image-full/Kocz%201.jpg

na głowie
i w długich
skórzanych butach

O sikorce...

Zaprzyjaźniłam się
kiedyś z sikoreczką
Jak wygląda?
Opowiem wam zaraz...

Czarny łepek
biała plama 
na policzku
żółty brzuszek
Taki sobie
sympatyczny 
ptaszek mały
Mówią o niej
Sikoreczka mała
Parus major (lac.)
Wszędobylska bogatka
Ciekawe, myślę sobie...
gdzie jest jej chatka?
Zimą, co dzień
karmnik odwiedza
taka, żółtodzioba
panna miła
Pamiętam, że
w tamtym roku
też co ranek
w karmniku była
Słoninkę dziobała
czasem w deszczu
czasem w śniegu
ona w swym 
wszędobylskim lotu biegu
karmnik odwiedzała
słoninkę skubała,
a później radośnie odfruwała...

https://pixabay.com/pl/sikorka-bogatka-natura-2584373/

Znacie ten środek lokomocji...?

Krętą drogą
            przez wieś i las

    Mknie z podróżnym

      TARANTAS
              i
      T A R A N T Y

                         szalone dwa  

http://www.muzeumgalowice.pl/
galopedia/pojazdy-konne/tarantas i

       

Przy kołowrotku siedzi dziewczyna...

KĄDZIEL, KOŁOWROTEK, WRZECIONO

Czy znacie takie słowa? Z czym Wam się kojarzą?
Z pewnością starsze dzieci skojarzą ze słowami " znanej piosenki" Prząśniczka" - Stanisława Moniuszki.

http://www.jerriehurd.com/the-grimm-brothers-murder-womens-spinning-tales/

       https://www.youtube.com/watch?v=MfBS3MB0yOM

Wasze babcie, prababcie, zwłaszcza te mieszkające na wsi - doskonale znały te słowa.


Kądziel to pęk włókien lnianych, 
konopnych lub wełnianych do przędzenia, umocowany na krążku przęślicy lub kołowrotka.

Przęślica to nic innego jak drewniany drążek ( część kołowrotka w postaci drewnianej wąskiej deseczki - czasem ładnie ozdobionej.

  Przęślica z ozdobieniami:http://coinz.eu/ltu/1_ltl/34_litai_2_2013_distaff_lithuanian_coins.php

KOŁOWROTEK to urządzenie mechaniczne do wytwarzania przędzy z włókien. Dawniej to zajęcie było bardzo znane, rozpowszechnione, zwłaszcza wśród kobiet wiejskich.
Dzisiaj wytwarzanie przędzy - wytwórstwo chałupnicze- to ginący zawód, ale...na szczęście pozostała tradycja. Współcześnie można spotkać na wielu jarmarkach, wystawach właśnie takie kołowrotki, a przy nich - prząśniczki.W wielu regionach Polski tak, jak Kaszuby - prowadzone są warsztaty , pokazy - jak snuć przędzę na wrzecionie i kołowrotku. 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%82owrotek

Jak prząść i tkać ludzie nauczyli się już w czasach pradawnych. Na ziemiach polskich prawdziwy rozwój tkactwa nastąpił około XIX wieku. Wyrobem tkanin zajmowano się głównie zimą. Wtedy kobiety wiejskie nie musiały iść do pracy w pole i mogły zająć się przędzeniem. Głównym surowcem do ich wytwarzania (tkanin) były: len, konopie lub owcza wełna. Na ich obróbce doskonale znały się właśnie Wasze prababcie mieszkające na wsi. Była to niełatwa praca, a raczej żmudna i zajmująca sporo czasu. Sama obróbka (przygotowanie) lnu wymagało dużo czasu i pracy. Najpierw trzeba było len skosić, później zrosić, czyli pozostawić na rosie lub moczyć w płytkiej wodzie. Tak nawilgocony len suszył się przez kilka tygodni. Następnie usuwano z niego kulki z nasionami. Robiono to na specjalnych drewnianych grzebieniach (drewniane kolce nabite w deseczkę). Później międlono i tarto łodygi, aby dostać się do włókna znajdującego się w środku.Tak pozyskane włókno wyczesywano na bardzo ostrych szczotkach. W taki to żmudny - wymagający czasu, pracy, cierpliwości- sposób powstawało przędziwo do przędzenia nici. 

ps. Ostatnio będąc na wystawie w Gdańsku widziałam taki kołowrotek, a przy nim młodą dziewczynę pokazującą - przypominającą nam tę wspaniałą tradycję "wicia...".

Wystawa w Gdańsku. Zdjęcie AR- Alicja Rupińska

Patrząc tak na tę młodą prząśniczkę pomyślałam:

Przy kołowrotku siedzi dziewczyna

Na prząśnicy kądziel do przędzenia zawiesiła

Z kłębka przędziwa snują się niteczki

"Wić się wić....płyną wesoło słowa piosneczki

Kręcił się kołowrotek, a dziewczyna coraz to nowe nitki wiła   -Alicja Rupińska

Zdjęcie: Alicja Rupińska - autorka blogu